Kijken, voelen en ruiken op de gang dankzij het Hulpfonds

Bewoners en bezoekers van De Kemphaan in Raalte kunnen er niet omheen: de kleurrijke panelen inde gang waaraan hun kamers grenzen. Ze zijn te danken aan begeleiders Renate Spijkerman en PetraHaspers, die de belevingspanelen financierden via de Stichting Hulpfonds Gehandicapten.

Het idee voor depanelen kwam tersprake tijdens eenteamvergadering,vertelt Petra. “Onzecliënten komen weinigbuiten. We waren aanhet brainstormen hoewe hun leefomgevingbinnen prettigerkunnen maken. Degemeenschappelijkegang op debovenverdiepingbijvoorbeeld zag ersaai uit, terwijl het wéldagelijks deel uitmaakt van hun leefomgeving.

Voor onze cliënten is De Kemphaan geen instelling, maar hunthuis. Daarom wilden we het graag gezellig voor hen maken.”Extra zorg, comfort of plezierEen van de collega’sherinnerde zich een artikel in de ZO! over het steunfonds van Zozijn, dat geld beschikbaar stelt aan plannen en ideeën die cliënten extra zorg, comfort of plezier opleveren. “Daar passen deze belevingspanelen perfect bij. Want het leuke is dat het niet alleen heel mooie afbeeldingen zijn, maar dat je er attributen af kunt halen en er lekker aan kunt voelen en ruiken. Sommige panelen maken zelfs geluid.”

Na een zoektocht op het internet naar de juiste panelen werd een mail samengesteld om de aanvraag te doen bij Stichting Hulpfonds Gehandicapten. “Daarin hebben we uitgelegd wie onze cliënten zijn. Dat ze op een bovenverdieping wonen en relatief weinig buiten komen. En dat we met een aantal 14 belevingspanelen het buitenleven voor hen een beetje naar binnen willen halen om zo hun leefomgeving een stukje prettiger te maken.” 3.300 euro binnen een paar weken Enkele weken later kwam het bericht waarop het team van De Kemphaan hoopte: de benodigde 3.300 euro mocht worden uitgegeven aan de belevingspanelen. Inmiddels hangen er tien exemplaren aan de wand. “We hebben het met name in de dieren- en buitenwereld gezocht. Vogels, vlinders, een zacht hondje aan het strand, een paardenkop die met klittenband vastzit en die je lekker kunt aaien.”

Toegegeven, de cliënten lopen nog niet over van enthousiasme, merken Renate en Petra. “Dat moet nog eenbeetje groeien. We zijn van plan om rondom de panelen aanvullende kleurelementen toe te voegen met verf, zodat ze nog meer de aandacht trekken. Dat kost opnieuw geldinderdaad, maar we weten nu de weg te vinden naar de Stichting Hulpfonds Gehandicapten! Want als je het niet probeert, weet je zeker dat je het niet krijgt!”